205. silencium

ΤΡΟΜΑΖΩ ΟΤΑΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΗΣΥΧΙΑ. ΑΚΟΥΩ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΣΑΝ ΩΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΒΟΜΒΑ, ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΠΟΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟΜΕΝΕΙ.

ΟΣΑ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΟΣΑ ΘΑ ’ΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ-
-ΕΙΚΟΝΕΣ, ΕΠΙΡΡΟΕΣ, ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ, ΜΙΜΗΣΕΙΣ. ΟΡΙΣΤΕ ΑΠΟ Τί ΑΠΑΡΤΙΖΕΤΑΙ Η ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ, Ο ΦΟΒΟΣ.

ΜΗΝ ΟΡΙΖΕΙΣ. ΠΩΣ ΤΟΛΜΑΣ ΚΙ ΟΡΙΖΕΙΣ?
ΝΑ ΜΗΝ ΟΡΙΖΩ.

ΑΓΝΑΝΤΕΥΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΤΡΥΠΑΝΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ. ΕΡΧΟΜΑΙ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ. ΜΑΘΑΙΝΩ ΞΕΧΝΩΝΤΑΣ. Τςςς

Ο ΤΟΙΧΟΣ.

ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ.

Ο ΧΡΟΝΟΣ.

ΓΑΜΩ ΤΟ ΞΕΣΤΑΥΡΙ ΜΟΥ.